System ochrony praw człowieka w Unii Europejskiej
Obywatele państw należących do Unii Europejskiej korzystają, poza przedstawionymi, z uprawnień w zakresie ochrony praw człowieka wynikających z traktatów wspólnotowych. Traktat o Unii Europejskiej ustanowił obywatelstwo Unii. Każdy obywatel Unii (obywatele państw członkowskich) ma prawo do swobodnego poruszania się i przebywania na obszarze państw członkowskich, głosowania i kandydowania w wyborach lokalnych do Parlamentu Europejskiego w tym państwie członkowskim, w którym przebywa, prawo ochrony przez władze dyplomatyczne i konsularne wszystkich państw członkowskich oraz zgłaszania petycji do Parlamentu Europejskiego i Mediatora-Rzecznika Praw Obywatelskich Unii (Ombudsmana). Skargi mogą dotyczyć przypadków złego zarządzania i funkcjonowania organów Unii (z wyjątkiem Trybunału Sprawiedliwości i Sądu Pierwszej Instancji). Rzecznik przeprowadza kontrole z własnej inicjatywy lub na podstawie skarg przedstawionych bezpośrednio przez zainteresowanych, bądź też przez posła Parlamentu Europejskiego. Jeśli rzecznik stwierdza nieprawidłowości, przedstawia daną sprawę odnośnej instytucji, która w ciągu 3 miesięcy informuje go o swoim stanowisku. Pierwszym mediatorem- -rzecznikiem – Ombudsmanem Unii Europejskiej, został w 1995 r. Magnus Sóderman z Finlandii. Urzędnicy Unii Europejskiej mogą bronić swoich praw w Sądzie Pierwszej Instancji Trybunału Sprawiedliwości.
Znalazłeś się tutaj dzięki poniższej frazie kluczowej: